Agárrate a Mí
Elefthería Arvanitaki, Vasilis Papakonstandinou
Κρατήσου Από
Μένα
Έλιωσε η νύχτα τα βήματά μας
Το βουητό της πόλης τρέμει
Κάτι μας ράγισε το τζάμι
Ίσως μας ράγισε ο χρόνος
Σβήνω το φως και ξαναβγαίνω
Το βουητό της πόλης τρέμει
Κάτι μας ράγισε το τζάμι
Ίσως μας ράγισε ο χρόνος
Σβήνω το φως και ξαναβγαίνω
Φώτα, σειρήνες, διαβάσεις
Κόσμος στην πάνω τη γωνία
Ξάφνου με πιάνει αγωνία
Να σε κερδίσω αν θα προλάβω
Κι αν θα χαθώ σε ποιον θα λείψω
Κόσμος στην πάνω τη γωνία
Ξάφνου με πιάνει αγωνία
Να σε κερδίσω αν θα προλάβω
Κι αν θα χαθώ σε ποιον θα λείψω
Δεν έγινε ο κόσμος
Για να 'μαστε μόνοι...
Κρατήσου από μένα
Και δες ξημερώνει....
Για να 'μαστε μόνοι...
Κρατήσου από μένα
Και δες ξημερώνει....
Φόρεσα πέπλο σε καταιγίδες
Έσβησα χάρτες κι αποστάσεις
Βρήκα ένα δρόμο ξεχασμένο
Ένα παράδεισο κρυμμένο
Που τόσο θέλω να στον μάθω
Έσβησα χάρτες κι αποστάσεις
Βρήκα ένα δρόμο ξεχασμένο
Ένα παράδεισο κρυμμένο
Που τόσο θέλω να στον μάθω
Δεν έγινε ο κόσμος
Για να 'μαστε μόνοι...
Κρατήσου από μένα
Και δες ξημερώνει....
Για να 'μαστε μόνοι...
Κρατήσου από μένα
Και δες ξημερώνει....
Agárrate a Mí
Derritió
la noche nuestros pasos
El
bullicio de la ciudad está temblando
Algo
nos ha rajado el cristal
Tal
vez el tiempo nos haya rajado
Apago
la luz y salgo de nuevo
Luces,
sirenas, pasajes
Gente
en la esquina de arriba
De
repente me entra angustia
Quiero ganarte si llego a tiempo
Y
si me pierdo, quién me echará en falta
No
se hizo el mundo
Para
que estemos solos...
Agárrate
a mí
Y mira,
está amaneciendo…
Me
vestí con velo en las tormentas
Borré
mapas y distancias
Encontré
un camino olvidado
Un
paraíso escondido
Que
tanto quiero enseñarte
No
se hizo el mundo
Para
que estemos solos...
Agárrate a mí
Y mira, está
amaneciendo…
No hay comentarios:
Publicar un comentario